Pragmata: Uzun Bir Bekleyişin Ardından Gelen Umut Işığı
Capcom, orijinal bilim kurgu aksiyon oyunu Pragmata‘yı ilk kez 2020’deki bir PlayStation State of Play sırasında duyurduğunda, oyuncu camiası büyük bir heyecana kapılmıştı. Ancak hedef çıkış tarihinin üzerinden üç yıl geçmesine rağmen, Japon şirketinden nadiren ve genelde iç karartıcı, üstünkörü güncellemeler geldi. Hatta Capcom nihayet 2025 Summer Game Fest’te Pragmata‘yı göstereceğini duyurduğunda bile, çoğu kişi bitmiş ürünün felaket olacağını düşünüyordu.
İlk Bakış: Beklenmedik Bir Deneyim
Capcom, Pragmata’nın 2026’da geleceği ne yemin billah etse de, oyunun son halinin gerçekten o beklenen yapım olup olmayacağını kimse bilmiyor. Test edenlerin yorumlarına göre “Akıcı ve pürüzsüz demo, tam anlamıyla taze hissettiren, aksiyon odaklı bir üçüncü şahıs nişancı deneyimi sunuyor.” SGF’yi adeta bir Soulslike ve Hades benzeri roguelite oyunu denizi haline getiren kalabalıkta, Pragmata farklı bir nefes gibiydi.
Demoda, uzay gezgini Hugh , katil yapay zeka ların istila ettiği bir ay araştırma istasyonu nda kayıp android Diana ile karşılaşıyor. Tanışmaya pek zaman kalmıyor, çünkü ikili hemen döküntü bir robot tarafından pusuya düşürülüyor ve robot onları lazerle ikiye bölmeye çalışıyor. Diana küçük bir kız çocuğu gibi görünse de (ciddi M3GAN esintileri var!), Hugh içgüdüsel olarak onu korumak için metal suikastçıya çılgınca ateş ediyor. Ama bu bir video oyunu ve Diana’nın da bu macerada kendi rolü olduğu ortaya çıkıyor; hatta macera, The Last of Us ve God of War gibi “babacan” klasiklere kıyasla daha çok Capcom’un Banjo-Kazooie yorumu olmaya aday.
Takım Oyunu: Hack ve Ateş!
Ortaya çıktığı üzere, Hugh’un mermileri robotların savunmasına karşı neredeyse işe yaramaz; en azından Diana onun sırtına tırmanıp hack yetenekleri ni kullanarak robotların iç mekanizmalarını çözene kadar . Bu da Pragmata’daki her karşılaşmanın hem bulmaca çöz meyi hem de nişancılığı bir araya getirdiği anlamına geliyor. Öncelikle, oyuncular Diana’nın hack’lerinden birini uygulamak için bir robotu hedef alıyor. Bu, robotu kısa süreliğine sersemletmek için hızla tamamlanabilecek veya Hugh’a daha fazla zaman kazandırmak için daha karmaşık bir şekilde çözülebilecek bir blok bulmacası. Elbette, robot zaten Hugh’un hemen yanındaysa, Diana’nın daha hızlı çözümüne razı olmanız gerekecek ve ardından daha karmaşık hack’lerinden birini yapmak için yeterli mesafe kazanmayı umacaksınız. Her iki durumda da, robot Diana tarafından etkisiz hale getirildiğinde, Hugh’un ateş açma zamanı gelmiş oluyor – ya da stratejik bir avantaj noktasına can havliyle kaçma zamanı!
Bu basit ama dahiyane mekanik , Pragmata’nın ilk savaşlarını adeta bir şölene dönüştürüyor. Oynanış aşırı hızlı değil – iki adımlı dövüş süreci, robotların T-1000 gibi değil, George Romero’nun yavaş yürüyen zombileri gibi takip ettiği anlamına geliyor – ancak iki ayaklı katiller ve uçan dronların kombinasyonları, yüzleşmeleri çözmek için bir geri sayım başlatıyor. Sade kullanıcı arayüzü (UI) her şeyi kolaylaştırıyor; kolay anlaşılır açılır pencereler , gelen robot dalgalarını ve devam eden hack işlemlerinizi gözden kaçırmamanızı sağlıyor.
Ay Üssü ve Akıcı Hareket Yetenekleri
Demonun çoğu, PS5’in grafik gücünü gerçekten kullanan (2026 nihayet şimdiki nesil oyunlarının yılı mı olacak?) son derece detaylı bir ay üssünde geçiyordu. Hugh ve Diana, alışılagelmiş koşma ve zıplama hareketlerinin yanı sıra, garip hava mekanikleriyle dolu bir oyun evreninde dikkat çekici derecede akıcı ve oyunun diğer hareketleri kadar pürüzsüz hissettiren bir jetpack ile bu uzayda ilerliyorlar . Jetpack, ay üssünde platform yapmak ve Hugh’un ilk tuzaklarından kurtulan robotlardan kaçmak için hoş bir yoldu. (Astronot, düşmanlarını yavaşlatmak ve Diana’ya çok ihtiyaç duyulan hack süresini kazandırmak için bir ağ tabancasının elektriksel eşdeğerini bulabiliyor.) Pragmata, daha ilk andan itibaren, neyin en eğlenceli olduğuna karar vererek istediğim gibi oynamaya olanak tanıyan, eşit derecede dengeli bir dizi eşya ve dövüş kombinasyonu sundu.
Son Düşünceler: Beklentiler Yükseldi!
Demoda, bir hikayenin izleri var – istasyonda belli ki işler fena halde karışmış ve State of Play tanıtımında yıllar önceki bir ipucu, Hugh’un sonunda Dünya’ya inebileceğine dair bir ima bırakmıştı . Ancak oynanış seviyesinde, Pragmata cilalı ve sürükleyici bir sürpriz oldu. Bir gün, Capcom’un PlayStation 5 döneminin zirvesinde piyasaya sürülmesi planlanan bir oyun için harcadığı çabanın bedelini ve neredeyse on yıl süren bir geliştirme sürecinin ardından “yeni, orijinal bir IP” olarak tasavvur edilen bu yapım için başarıya giden bir yol olup olmadığını anlayabiliriz. Ama neyse ki, çok azımız kişisel olarak Pragmata‘nın yaratılış sürecine yatırım yapmış durumda – biz sadece bu lanet oyunu oynama fırsatı buluyoruz. Ve SGF’den sonra, bu oyun gelecek yıl geldiği ana kadar benim fütüristik, krom uzay radarımda listenin en üst sırasına yerleşti!
